การพิมพ์ผ้าดิจิตอลบนเสื้อผ้า

การพิมพ์ผ้าทั้งหมดถูกแตะต้องโดยเทคโนโลยีเป็นเวลาสองพันปี วิธีที่นิยมที่สุดในการถ่ายโอนการออกแบบไปยังเสื้อผ้าเรียกว่าการพิมพ์สกรีน ประกอบด้วยการใช้หมึกหรือสีลงบนลายฉลุแล้วประทับลงบนเสื้อผ้า นักโบราณคดีบอกเราว่าเทคนิคนี้มีต้นกำเนิดในประเทศจีนก่อนยุคสามัญ

การพิมพ์ดิจิทัลครั้งแรกบนเสื้อผ้าเป็นมากกว่าความแปลกใหม่ เครื่องพิมพ์บับเบิ้ลเจ็ทสามารถใช้เพื่อสร้างภาพและการออกแบบบนเสื้อยืดและผ้าสีขาวพื้นฐาน 

แต่เทคโนโลยีและวัสดุมีราคาแพงเกินไปสำหรับธุรกิจที่ทำงานประจำ   เครื่องพิมพ์ Iris เป็นเครื่องพิมพ์อิงค์เจ็ทสีขนาดใหญ่เครื่องแรกที่ออกแบบมาเพื่อพิมพ์บนสิ่งอื่นที่ไม่ใช่กระดาษ อุตสาหกรรมสิ่งทอตระหนักถึงศักยภาพและลงทุนในเทคโนโลยีใหม่ อย่างไรก็ตาม ในช่วงต้นทศวรรษ 1990 เป็นมากกว่าโครงการทดสอบเพียงเล็กน้อย เครื่องมีความสามารถในการพิมพ์ดิจิตอลพื้นฐานสำหรับการผลิตระยะสั้น ตลับหมึกและชิ้นส่วนสำรองมีราคาแพงเกินไปสำหรับเครื่องที่จะรองรับการพิมพ์ในปริมาณมาก           การเพิ่มหมึกสีย้อมที่มีราคาไม่แพงช่วยส่งเสริมให้บริษัทต่างๆ ในอุตสาหกรรมสิ่งทอลงทุนในการพิมพ์ดิจิทัล อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมา พวกเขาตระหนักว่าสีย้อมเหล่านี้มีราคาไม่แพงด้วยเหตุผล กล่าวคือ ไม่คงทน ไม่เพียงแต่จางหายไปในแสงแดดเท่านั้น แต่ยังวิ่งเมื่อเปียกน้ำอีกด้วย

เทคโนโลยีถูกละทิ้งโดยทุกคนยกเว้นผู้เชื่อที่แท้จริงที่ยินดีลงทุนเพื่อทำให้หมึกกันน้ำได้ ผลิตภัณฑ์ที่เรียกว่า Bubble Jet Set เสนอวิธีแก้ปัญหาง่ายๆ เป็นหมึกใหม่ที่ยึดติดกับเส้นใยธรรมชาติซึ่งทำให้กันน้ำได้ ข้อดีและข้อเสียคืออะไร?

การพิมพ์ผ้าดิจิตอลบนเสื้อผ้ายังมีราคาแพง เกือบยี่สิบปีหลังจากที่เทคโนโลยีนี้เปิดตัว เครื่องพิมพ์ขนาดเล็กก็ยังไม่ทันได้ตั้งตัว คำถามที่ได้รับเสมอราคา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าการพิมพ์ดิจิทัลสร้างผลิตภัณฑ์ที่เหนือกว่าวิธีการพิมพ์เสื้อผ้าแบบอื่นๆ ไม่เพียงแต่ภาพจะชัดเจนและมีสีสันมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังไม่เปลี่ยนพื้นผิวหรือความรู้สึกของเสื้อผ้า น่าเสียดายที่ธุรกิจขนาดเล็กเพียงไม่กี่แห่งสามารถลงทุนเริ่มต้นในเครื่องพิมพ์ดิจิทัลหรือค่าอะไหล่และการซ่อมแซมได้